یا صاحب الزمان

قال الله الحکیم : (فاعبد الله مخلصا له الدین
: خداى را پرستش کن و دین را براى او خالص گردان .)
قال على علیه السلام : اخلص یجز منه القلیل
: عمل را با اخلاص بجا بیاور که اندک آن تو را کفایت مى کند.⁽
شرح کوتاه :
قبولى همه اعمال کلیدش اخلاص است . هر کس خدا عملش را قبول کند اگر چه حدش کم باشد مخلص است ؛ و آنکس که عملش زیاد باشد و خدا قبول نکند مخلص نیست .
مخلص با مجاهدات روح خود را از رذائل ذوب مى کند و خون خود را در نیت و عمل بذل مى کند تا حق تعالى از او بپذیرد.
مراحل نیت و علم و عمل به تزکیه و تصفیه وابستگى دارد، اگر مخلص ‍ مراعات باطن را نمود به توحید رسیده است . کمترین حد اخلاص آنست عبد آنچه در توان دارد بذل کند، و براى کارش اجر و ارزشى نبیند⁽